اعتباریابی پرسشنامه پیگیری زمان محور در افراد مراجعه کننده به مراکز معتادان بی نام

زمینه: عود، بازگشت به مصرف مواد بعد از یک دوره پرهیز از مصرف است. پژوهش حاضر با هدف بررسی خصوصیات روانسنجی پرسشنامه پیگیری زمان­محور برای سوءمصرف مواد در میان افراد مراجعه­کننده به مراکز معتادان بی­نام انجام شد. روش­ها: در این پژوهش روش­شناسی مقطعی، 385 نفر از افراد مراجعه­کننده به مراکز معتادان بی­نام شهرستان قم با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه ویژگی­های جمعیت­شناسی و پرسشنامه پیگیری زمان­محور (tlfb) که آسیب­پذیری به عود سوءمصرف مواد را ارزیابی می­کند، جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. برای اعتباریابی پرسشنامه، ابتدا با استفاده از نرم­افزار spss ضریب پایایی سنجیده شد و تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه انجام گردید. سپس با استفاده از نرم­افزار لیزرل تحلیل عاملی تأییدی انجام شد. یافته­ها: تمامی افراد نمونه حاضر را مردان تشکیل دادند و 56/61 درصد آنان متأهل بودند. نتایج پژوهش نشان داد که همسانی درونی پرسشنامه برابر با 931/0 است. همچنین نتایج تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی پرسشنامه بیانگر روایی سازه این پرسشنامه در میان نمونه حاضر بود. نتیجه­گیری: پرسشنامه پیگیری زمان­محور در افراد مراجعه­کننده به مراکز معتادان بی­نام ایرانی دارای خصوصیات روانسنجی قابل قبولی است و پژوهشگران و درمانگران می­توانند از آن به عنوان ابزاری معتبر برای سنجش میزان آسیب­پذیری به عود سوءمصرف مواد استفاده کنند.